Bunnahabhain 18 Year Old
μετά την πλάκα που έπαθα με το 12άρι Islay, (που δεν ήταν ακριβώς «Islay»)
περνάω και στο επόμενο level, ένα 18άρι με σκούρο καστανό έως ελαφρά κοκκινωπό χρώμα
unchillfiltered & lightly peated με abv 46,3% όπως λένε οι γραφές (και ο ψηλός)
αφού ο m.b. Burn Stewart από το 2010 και μετά προχώρησε σε αλλαγές
καταργώντας το coloring και το chill filtering σε όλες τις εμφιαλώσεις
τσιμπώντας και λίγο το abv στο συγκεκριμένο
ΜΥΤΗ
λιγωτική και παλαβιάρα
σέρι, καραμέλα, αλμύρα, σταφίδες και ζαχαρωμένα φρούτα
μαζί με χυμό φρέσκου πορτοκαλιού, μαύρη σοκολάτα, φλούδα λεμονιού και μπανάνα
μπορείς να χαθείς για ώρα μυρίζοντας και «ρουφώντας» χωρίς να πίνεις
ΓΕΥΣΗ
σιροπιαστή, ελαιώδης, ένα τοοοόσο δα μικρούλι «τσακ» πιο γλυκιά απ' ότι θα ήθελα
ξανά καραμέλα, μαρόν γλασέ, μουσκεμένο παντεσπάνι, δαμάσκηνα, ζαχαρωμένο μέλι, βούτυρο, δέρμα
με μπόλικο καρύκευμα από μπαχάρια, κανέλα και μαλακό πιπέρι
ΤΕΛΕΙΩΜΑ
ζεστό και μακρόσυρτο
με σέρι σε πρώτο πλάνο, αποξηραμένα φρούτα, αλατισμένα αμύγδαλα
τζίντζερ, σοκολάτα, υποψία βανίλιας
no peaty, no smokey, no islay? …εγώ πολύ τη γουστάρω τη δουλειά έτσι!
έχει έναν ελαφρώς πιο διακριτό νησιώτικο χαρακτήρα από το 12άρι
προφανώς λόγω της ελάχιστης παραπάνω αλμύρας, αλλά μέχρι εκεί
ένα spirit άλλου επιπέδου, ουίσκαρος δηλαδή, ιδανικός για να στεφανώσει έξτρα σπέσιαλ στιγμές
κατά μόνας ή με παρέα, στο πριν, το μετά, ή ενδιάμεσα
(δοκιμάζοντας το, κάπνισα ένα Non Plus που του ταίριαξε γάντι, κάνοντας δίδυμο τζακ-ποτ)
η ελληνική τιμή του παίζει γύρω στα 140 €
...και πόσο θα 'θελα αυτή τη στιγμή να βρισκόμουν παρέα με orismenous εκεί στα moody blues και τις ομίχλες...
