Montecristo no.4…ας κάνω εγώ λοιπόν την αρχή
αφού το σκέφτηκα αρκετά
διάλεξα να καπνίσω για αρχή ένα Montecristo no.4
φυλαγμένο από την καλή φουρνιά που πέτυχα τις προάλλες
μιας και εκτός των άλλων, το 42άρι ring μου φάνηκε ιντριγκαδόρικο
χωρίς εκ προοιμίου να είναι και φόβητρο για το τράβα-ρούφα
αν και πρέπει να σας ομολογήσω
πως είχα σκεφτεί να ξεκινήσω με Por Larranaga Montecarlos
κάτι το οποίο μετέθεσα για επόμενη δοκιμή
το προετοίμασα λοιπόν το μανάρι
μετακομίζοντας το δαχτυλίδι στο πόδι που έγινε κεφάλι
(στο νυν κεφάλι και τέως πόδι δηλαδή…)
το έκοψα στην άλλη άκρη για να πάρω τα «κρύα» αρώματα του…
…το τράβηγμα που λέτε, από το νυν πόδι-τέως κεφάλι, ήταν φουλ αλλά cool
με το «ανάποδο» pre φορτωμένο τυπικά monte κόλπα
καφέδες, κακάο και μυρωμένα ξύλα, με μια γλυκιά ώριμη υφή
και το φούντωσα…
…παθαίνοντας την πλάκα μου με τη μία
αφού η πρώτη κιόλας τζούρα ήταν φουλ στη βανίλια!
τι λες ρε μεγάλε! σκέφτηκα… η βανίλια στα Monte συνήθως έρχεται «τελευταία»
λογικό, μιας κι εγώ άρχισα από το τέως 3ο τρίτο, που πλέον έγινε 1ο τρίτο
(ή μήπως καλύτερα νυν πρώτο 3ο - τέως 3ο τρίτο…)
η συνέχεια ήταν εξαιρετική
μια πανδαισία από αρώματα, που πάντα κουβαλάει αυτή η έξοχη mareva
αρκεί να είναι στις καλές της, (όχι και τόσο συχνό φαινόμενο ομολογουμένως)
μυρωδάτα ξύλα, φυτείες καφέ, αρωματικό κακάο
με τη βανίλια να μην ξεθωριάζει καθόλου
τουλάχιστον μέχρι το νυν τελευταίο 3ο (τέως 1ο)
…η αλήθεια είναι πως κάπου στη μέση η καύση έγινε λίγο άναρχη
και το wrapper κάπως έχασε συνοχή στις ανάποδες στροφές της πυράς του
κάτι όμως που μετά παρρησίας βεβαιώνω ενώπιον σας
δεν επηρέασε ούτε στο ελάχιστο την ΠΟΥΡΑΚΛΑ
από το να ολοκληρώσει την ένδοξη πορεία της και να με ευχαριστήσει πλήρως
πριν ευλαβικά εναποθέσω τα πρώτα, τα δεύτερα και τα τρίτα της
(νυν, τέως, τέως και νυν)
στον ευπροσήγορο και ευγνωμονούντα για τα όμορφα πούρα Τάσο μου
για την ιστορία, να πως ότι το τελευταίο τρίτο του πούρου (τέως 1ο)
ήταν λίγο πιο σκληρό από το «κανονικό» τρίτο 3ο του (νυν 1ο)
λογικά συνεπές όμως, λόγω μεγάλου διαμετρήματος επιστομίου
και «σκηνοθεσίας» του blend, αφού εδώ έγιναν τα σόψια ανάποδα
…πρώτο δείγμα θετικότατο λοιπόν, έτυχε, πέτυχε, δεν ξέρω…
δε με νοιάζει και πολύ είναι η αλήθεια, τουλάχιστον απόψε
ομολογώ όμως ότι καταευχαριστήθηκα και απόλαυσα αυτή την εμπειρία
από την πρώτη μέχρι την τελευταία ρουφηξιά…
άντε, σειρά σας τώρα
ίτε παίδες πουρίων, τολμήστε το!
