Cuaba Exclusivos λοιπόν...
Ανά διαστήματα, έχω εκφράσει την άποψη πως τα Cuaba έχουν καταπληκτικά καπνά. Όσα έχω δοκιμάσει τουλάχιστον. Σίγουρα όχι όλο το vitolario.Το κακό είναι ότι μπερδεύω. Τόσα ονόματα, όλα με το ίδιο σχήμα. Οπότε δεν ξέρω ποια έχω καπνίσει.
Επίσης, αν με ρωτήσει κάποιος ποια μάρκα θεωρώ την πιο χαρακτηριστική κουβανέζικη, η απάντησή μου είναι Cuaba.
To συγκεκριμένο στικ, με ένα wrapper μέσα στα λάδια, και το πανέμορφο δακτυλίδι να δένει αρμονικά με το σχήμα του πούρου.
Κόψιμο και.... όχι ρε γαμώτο. Στούμπα. Και όταν λέω στούμπα, εννοώ από τις "καλές".
Να μην τραβάει ούτε μόριο αέρα. Κόψιμο λοιπόν παραπάνω σε κεφάλι και πόδι, και το αρχίζω στις τρύπες και από τις δύο μεριές. Με 2-3 τρυπήματα από κάθε μεριά, το έφερα σε κατάσταση να καπνίζεται. Και λέω όπου με φτάσει. Ήμουν σίγουρος πως κάποια στιγμή θα μαζευόταν μεγάλη ποσότητα πίσσας και νικοτίνης. Και πράγματι, στο τελευταίο τρίτο έτσι ήταν. Δεν πειράζει όμως.
Έχουμε εδώ ένα ξεκάθαρα medium-full πούρο, που δεν ξεκινάει κοιμισμένα. Από την αρχή, δίνει τη δύναμή του και πανέμορφα αρώματα, χωρίς παραπανίσια πιπέρια που κουράζουν. Κάπου στη μέση, να πάρει η ευχή, νόμιζα πως μπορώ να μασήσω τον καπνό. Απίστευτο σώμα.
Από αρώματα και γεύσεις; Όλη η Κούβα ρε παιδιά ήταν εκεί μέσα. βάλε και τις γλύκες που έβγαζε, έδεσε το γλυκό.
Επίσης, είμαι σίγουρος πως δεν ήταν νεούδι. Κύριε Λεωνίδα, αν μπορείτε, πείτε το έτος κατασκευής από το κουτί που έχετε...
Αυτή η μάρκα φέρει με το σπαθί της τον όρο της Niche, δίπλα στις άλλες νησιώτικες θεότητες, τα San Cristobal. Την τρίτη, δεν θα την σχολιάσω.
Αν δεν ψήφιζα στούμπα, η ψήφος μου θα ήταν πολύ καλό, με υπόνοιες μήπως θα έπρεπε να ψηφίσω "βρήκα τον παράδεισο".
Πάνο, thanks, γιατί με έκανες να βρω πάλι μια παλιά ξεχασμένη αγάπη.

ο bimbo θυμωμένος ντηλιτάκιας γκρινιάρης γκαντεμόσαυρος ντίρλας τζαζίστας ιεροεξεταστής.
-----------------------
Σήμερα έκλεισε ΑΚΡΙΒΩΣ ένας χρόνος από πέρσι τέτοια μέρα. Θα πιω.