το βάζω κι εδώ το Macedonian, για ευνόητους λόγους
δύο τα έχουμε όλα κι όλα, και πρέπει να τα τιμάμε...
Edmundo 135 x 52
Numbered Dress Box of 25 cigars (1,000 made)
τιμή (όταν βγήκε) 17,00 €
κλείσανε πέντε χρόνια γεμάτα από την κυκλοφορία του δεύτερου ελληνικού ρεχίοναλ
κι είμαι γεμάτος περιέργεια να ανοίξω ξανά το κουτί με τα σοκολατάκια να πάρω ένα
να δω ρε δικέ μου πώς θα μου φανεί σήμερα, κάμποσο καιρό αφού κάπνισα το τελευταίο
η αλήθεια είναι, πως όπως συμβαίνει και με το αντίστοιχο Bolivar που προηγήθηκε
δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασαν και τα δυο σαν πούρα
αντίθετα από το όλο event που πραγματικά με ξεσήκωσε βλέποντας το δεύτερο δαχτυλίδι
αφού εκπληρώθηκε ένα όνειρο που έμοιαζε άπιαστο για αρκετά χρόνια
το pre είναι απίστευτο παιδιά, και μου προκαλεί ευχάριστο ίλιγγο
με γρασίδι, μυρουδιές αποθήκης, μπισκότο, δημητριακά, σοκολάτα, και καθόλου λεμόνι
κι η αρχή Νίκο μου, (στον doc αναφέρομαι, ως ramonάκια & regionalικό) με μπερδεύει κομμάτι
με σοκολατίτσα πρώτη μούρη, καβουρδισμένα καρύδια και γη διψασμένη
και κάτι σαν μελάσα να συμπληρώνει τη γλυκιά αίσθηση που έχει αρχικά το Edmundo
ααα… βιάστηκα… τώρα σκάνε οι πρώτες νότες από τους γνωστούς λεμονανθούς
ή την τάρτα λεμόνι, ή τέλος πάντων από τη γνωστή λεμονόπιτα των αγιόνες
η οποία ρε φίλε δένει απίστευτα με την αναπάντεχα σοκολατώδη υφή του πούρου
που απ’ ότι θυμάμαι, και θυμάμαι καλά, τσιριμπομιάζει ασύστολα
σε σχέση με όλα τα άλλα που φουμάρισα παλαιότερα
έχει δέρμα, και πινελιές γλυκών μπαχαρικών, και κακάο, και μια κρυμμένη αλμύρα
ναι, έχει γίνει πολύ ζουμερό! τώρα μου φτιάχνει μια υπόξινη ωραία κρεμούλα
και τη στρώνει πάνω σε ένα φρεσκοψημένο κέικ σοκολάτας
ενώ ένα floral στοιχείο, κάτι σαν δροσερή αίσθηση φρέσκιας μέντας
αρχίζει να κάνει την εμφάνιση του κάπου στη μέση
έχω πάθει πλάκα αδελφοί μοναχοί, τέτοια μεταμόρφωση δεν την περίμενα
και στο τέλος, αρχίζει να μου βγάζει γλυκά ξύλα και σταφίδες, και ξανά σοκολάτες
με τις lemon πινελιές να εμφανίζονται ακριβώς εκεί που πρέπει, όταν πρέπει
η καύση είναι άψογη, το τράβηγμα ιδανικό, όλα δουλεύουν τέλεια
νομίζω πως (άνετα) έχει κι άλλα περιθώρια mature
μου το λέει φωναχτά το τελευταίο τρίτο του, με κάτι πιπέρια που σκάνε μέσα σε μια θάλασσα σοκολάτας
ενώ πλέον ραμονίζει σε τέλεια αρμονική κλίμακα
με κάποιον να ρίχνει μια κουταλιά μαύρη ζάχαρη μέσα σε μια μισο-στυμμένη λεμονόκουπα
και γύρω-γύρω να χορεύουν δέρματα, καρύδια και φουντούκια
εκστασιάστηκα!
όποιος δεν το ‘χει δοκιμάσει, χάνει μια πρωτόγνωρη εμπειρία
ειδικά όταν μιλάμε για κουβανέζικο που πάνω στο δαχτυλίδι γράφει «Ελλάδα-Κύπρος»
κι η πλάκα είναι πως αντίθετα με το Greco, ο Μακεδόνας είναι δυσεύρετος πλέον
ας είναι καλά η τρέλα που κουβαλάμε μερικοί…
