I am backΚαι εκεί που ίσως πάει κάποιος να πει , “ πρέπει να σταμάτησε το όλο άθλημα” επέστρεψα. Είχα μια δύσκολη χρονιά με κάποιους επαγγελματικούς στόχους , αναποδιές σοβαρές στα στα προσωπικά μου που τα συνδύασα με τι άλλο , ώρες ατελείωτες από εργασιοθεραπεία αφού είναι και το στοιχείο που με κάνει να ξεχνιέμαι. Κλείνω την χρονιά πιο ήρεμος από πριν αλλά σκεφτικός αν έκανα καλά, αλλά κανείς δεν ξέρει το λάθος η το σωστό μέχρι να το επιβεβαιώσει ο χρόνος.
Με το δίπτυχο καφέ με Hoyo epicure LCDH deluxe σκέφτομαι ότι θα πάνε όλα καλά με τον νέο χρόνο, πέτυχα τους επαγγελματικούς μου στόχους , λογικά έχασα στα προσωπικά μου (μπορεί και όχι βέβαια) αλλά θα ξεκινήσω την χρονιά με θετική διάθεση. Μέσα σε όλα αυτά έκλεισα και ένα εισιτήριο για Κούβα μια μέρα πριν πεθάνει ο Φιντέλ , τέτοιο timing δεν συμβαίνει συχνά. Ελπίζω μέχρι να πάω τον Μάιο να μην είναι πνιγμένο από Αμέρικανούς αν και συνήθως στα ταξίδια μου κυκλοφορώ στα σκοτεινά δρομάκια όχι στις λεωφόρους.
Με αυτά και με εκείνα ας πούμε και για το πούρο.
Φαίνεται να θέλει να το λογαριάσω για σημαντικό , με τα δακτυλίδια του , το de luxe όνομα του , μαυριδερή κάπα όλο υποσχέσεις. Κόβω ανάβω , βγάζω και μια αναμνηστική φωτό για το καλό και περιμένω , φτάνοντας στο πρώτο δακτυλίδι δηλαδή στα μισά σχεδόν ακόμη περιμένω να δώσω σημασία. Είναι βαρύ , γεμάτο καπνός , κέδρο πιπέρι γη και ξανά από την αρχή. Η αλήθεια είναι ότι ο καπνός έχει μια ποιότητα εκτός από την ένταση του αλλα θέλει λογικά την ηρεμία του να συνέλθει λίγο .
Βγάζω το πρώτο δακτυλίδι και του δίνω την ευκαιρία να με εκπλήξει…απο την μέση και κάτω.
Επιτέλους ο καπνός γίνεται πιο κρεμώδης , πρώτη αλλαγή θετική , μήπως ήθελε να είναι χωρίς δακτυλίδια
αναρωτιέμαι και βγάζω αμέσως και το δεύτερο. Βγάζει λίγο αμυγδαλο/φουντούκι , κακάο έτσι σαν ιδέα φευγάτη και κρέμα συνεχίζει. Το κακάο βγαίνει μπροστά με λίγο καφέ , το κέδρο με το πιπέρι συνεχίζουν να επιμένουν.
Με αυτές τις αλλαγές πάει μέχρι το τέλος , θέλει να πετάξει το hoyo αλλα ακόμη είναι μικρό, θα το μάθει σιγά σιγά με τον καιρό.