Mass Tasting - Ιανουάριος 2018 Montecristo N.4

[Τάκης]

η δεύτερη mareva του Κόμη που καπνίζω για το mass είναι από ενταύθα 10άρα PUR JUN 16

ξεκίνησε πολύ light, αλαφροπατώντας στο γνωστό καμβά με ένα «μη μου άπτου» touch
και ξαφνικά, κάπου στο τέλος του 1/3 ήρθε αναπάντεχα ένα ζεστό κύμα σοκολάτας ν’ αγκαλιάσει τα πάντα
συνοδευόμενο από γλυκό κέδρο, ελαφρύ πιπέρι, δέρματα κι αλμύρες
με ζουμερές πινελιές βανίλιας, καβουρδισμένα καρύδια και λίγα floral στοιχεία

απίστευτο τεσσάρι απ’ το πουθενά κ. επιλοχία, κινήθηκε εκεί, στο τεσσεράμισι-πέντε παρά
με δεδομένο λοιπόν ότι και το πρώτο που φουμάρισα πήρε με τα τσαρούχια ένα τεσσάρι
η ψήφος μου, μιας και δεν μπορώ να ψηφίσω ούτε 4 ½ αλλά ούτε και 5, θα πάει στο "4": ένα κλικ πριν την κορυφή

καλή συνέχεια

[capobomba]

Παρασκευή σήμερα, ένα όμορφο σαββατοκύριακο προμηνύεται!
Ετοιμάστε σούβλες, θράκες, τηγάνια και μπουφέδες και βγάλτε τα ποτά γλυκά και αλμυρά
Και μπουμπουνήστε τα 4σάρια να μας ακούσει ο Θεός, βοήθεια μας.
Μέχρι τώρα η συμμετοχή είναι αναιμική, αλλά έχουν δοθεί μεγάλες και αιματηρές υποσχέσεις
Οπότε αναμένω με ενδιαφέρον τις εντυπώσεις από αυτό το Τογιότα Κορόλα με ζαντολάστιχα και φυμέ τζάμια, πούρο
Ας μην πάει το μυαλό στο Ζεφύρι - παπαπαπα μακριά από εμάς.
Αλλά να - είναι ένα πούρο που συντροφεύει τις μέρες και τις νύχτες μας πιστά και διαχρονικά, δίχως ιδιαίτερες εξάρσεις και συγκινήσεις - μια δίνει τρίτες, μία χάνει τις τετάρτες, μια στρίβει και μια μουριάζει προς τα έξω.
Άλλοτε σε πάει στα μπουζούκια και αρωματίζει τα άσματα του Μητροπάνου (σ' αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα), άλλοτε στα πανηγύρια επισκιάζοντας την τσίκνα της γουρνοπούλας (στου παιδιού μου τη χαρά - έσφαξα έναν κόκκορα), άλλοτε στο γήπεδο επιβλητικό στα χείλη του κατόχου διαρκείας (Θύρα 5 Ο.Α.Κ.Α παραδίπλα στο πέταλο), άλλοτε σε γάμους και βαφτίσια (ο κουμπάρος την κουμπάρα δυό φορές την εβδομάδα), άλλοτε σε εξωτικές παράνομες αποδράσεις μεγάλων γούστων (στις 9 του μακαρίτη, άλλος μπήκε μές το σπίτι) και πολλά πολλά άλλα επεισόδια που ο καθένας μας μπορεί να απαριθμήσει.
Το 4 είναι πάντοτε εκεί. Του μιλάς? Σου μιλάει. Δεν του μιλάς και το ξεχνάς? Σε ξεχνάει. Ούτε σε ενοχλεί, ούτε το ενοχλείς.
Παίρνει μπρός με την πρώτη, ξέρεις πως "ακούγεται" και πως καπνίζεται, με την πρώτη ρουφηξιά σε καλωσορίζει "στα ίδια μέρη θα ξαναβρεθούμε".
Αυτά λοιπόν προς το παρόν και καλά καπνά σύντροφοι

[Τάκης]

[harmonica]

Το πούρο του μήνα καπνίστηκε στις μουριές στην μίνι σύναξη του Ιανουαρίου με αφορμή την επίσκεψη του αδελφού Tournesol..αλλά τώρα βρήκα χρόνο να κάτσω να γράψω.
Είναι από 10αρα κούτα TES AGO 15..υπόψιν η εν λόγω κούτα μου έχει δώσει 2-3 μέτρια καπνίσματα και 2 καλά..πολύ καλά,ένα για μένα και ένα για ένα φιλαράκι πρώτη φορά στο σπορ
Ξεκίνησε νωχελικά όπως το περίμενα με τις μηχανές στο ρελαντί..Είχα μεγάλο θέμα με την καταγραφή των γεύσεων,όσες τζούρες και να έκανα τις κάλυπτε η τυροκαυτερή,η σάλτσα γαρίδας και η μπριζόλα που έτρωγα.. ναι ξέρω ακούγομαι για orismenous κάπως αλλά αυτή είναι η αλήθεια..Κοιτάχτηκα με τον ψηλό και με τον Τάκη αρκετές φορές μέχρι να καθαρίσω τελείως την παλέτα με μπύρα και νερό.
Με τούτα και με κείνα είχα φθάσει σχεδόν στο πρώτο μισό του 1/3 ώσπου άρχισα να διακρίνω τον καφέ,σε φίλτρου παρακαλώ,ελαφρύ και μυρωδικό καθώς και την σοκολάτα γάλακτος σε μικρές όμως δόσεις..Μπαίνοντας στο 2/3 η σοκολάτα άρχισε να ξεχειλίζει από παντού,ο καφές δυνάμωσε αρκετά,το ξύλο την βόλεψε ανάμεσα τους και μια πρέζα κανέλας πασπάλισε το blend..O καπνός έγινε κρεμώδης και βελούδινος και μου θύμισε τα καλά στικ που έχω καπνίσει κατά καιρούς.Προς το τελείωμα του 2/3 πέταξε και τις γνωστές καραμέλες για να μελώσει η mareva και να στάζει γλύκα..
Το τελευταίο 3/3 με αποχαιρέτησε σχεδόν όλο με μαντζούνια,τσάγια του βουνού και μια περιέργη αίσθηση από λεμονόχορτο βαθειά στο 3/3 πέταξε και δέρματα μαζι με πιπεράκι..
Ήταν καλό και το ευχαριστήθηκα αλλά πιστεύω το αδίκησα χάνοντας σχεδόν όλο το 1/3 λόγω πείνας..τέσπα να είμαστε καλά,έτσι και αλλιώς το 4αρι πάντα υπάρχει στο rotation

[svensk]

Του 09. Έκανε για χρόνια πολύ παρέα με Μόντε 3.
22.30 στο γραφείο. Μετά από γερό φαί.
Ετοίμασα ελληνικό καφέ, μετά εσπρέσο με ρούμι και τελος ένα ποτήρι McCallan Ruby.
Μουσική: Concierto Aranjuez σε εκτέλεση του Paco de Lucía.
Είχα όπως καταλαβαίνεται πολλές προσδοκίες διότι η συγκεκριμένη παρτίδα δεν με απογοήτευσε ποτέ.

Πρε- σοκολάτα γάλακτος και κέδρο.
Με το αναμα οι γεύσεις τις σοκολάτας του κέδρου της κανέλας και του λευκού πιπεριού κάλυψαν τα ρουθούνια και το μυαλό μου.
Γλυκό πούρο, ναζιάρικο. Ναι, ναι! Ναζιαρικο. (δεν το εχω –νομίζω- ξαναπεί αυτό για πούρο).
Πάει ο ελληνικός, ώρα για εσπρέσο.

2/3. Χοντρό αλάτι θάλασσας, πάλι κανέλα με την προσθήκη λεμονάτης βανίλιας.
Παχύς, εντελώς διεφθαρμένος ο καπνός, με ξεκάθαρα σεξουαλικά υπονοούμενα.
Πάει και το ρούμι.
3/3. Αμύγδαλο και φιστίκι. Δέρμα και ξύλο. Μια υποψία καούρας.
Πάει και το McCallan.
Γαματο το στικ.
Θα κάνω κι άλλα πιο φρέσκα πριν ψηφίσω αλλα…ναι είμαι προκατειλημμένος.

[triantafyllos]

Η πρώτη δοκιμή έγινε το Σάββατο στο καθορισμένο ραντεβού τής παρέας στην ταβέρνα που πάμε Μαρτίος του 15 παρακαλώ μιλάμε για πολύ αρχαίο πούρο χαχαχαχαχαχα.απο τής πρώτες τζούρες έβγαλε πολύ σοκολάτα και δέρμα με λίγο πιπέρι που ίσα ίσα σε γαργαλουσε την μύτη μετά από δέκα λεπτά καπνίσματος άρχισε να βγάζει λίγο κανέλα μαζί και καφέδες Στήν μέση τής διαδρομής έβγαλε και λίγο λουλούδι και μετά μέχρι το τέλος η σοκολάτα υπερισχύει στο μεγαλείο της πολύ καλό για αρχή!!

[alex46]

LCD Fairlight

ευγενικη χορηγια του θωμα το πρωτο πουρο που θα καπνισω για το μαςς αυτου του μηνα

με καμποσα χρονια στην πλατη του οπως μαρτυρα το παλιο δαχτυλιδι που φοραει
η εμφανιση πολυ καλη
το πουρο βγαζει ωραια γλυκα αρωματα στο σωμα του
αλλα το πρε ειναι αρκετα υποτονικο
ισως φταιει η τσικουδια που το συνδιαζω
οταν το αναψα ομως γεμισε το στομα μου με λευκο πιπερι, κεδρο και τριμενο κακαο
μερικες τζουρες μετα νασου και η καμενη ζαχαρη και το γαλα
σοκολατενιες αποχρωσεις στις περισσοτερες τζουρες
γαλακτος οι σοκολατες
τουτο εδω το μοντε 4 ειναι αξιολογοτατο
2/3 μπαινει το μαυρο πιπερι στο παιγνιδι
κακαο, σοκολατες,κεδρος γλυκες να και λιγο λευκο πιπερι παλι
κατι ψωμενιο! ζυμη κατι τετοιο σαν μπισκοτο περναει για λιγες τζουρες πριν μπει στο 3/3 του
τωρα μαγκες μου το σωμα εχει δεσει φουλ το μ4 εξαφανιζει την τσικουδια και το μπεργκερ και εγω το κοιταζω καλα καλα με απορια
τα περναει ολα απο μπροστα μου ξανα
βαζει και μια κρεμα ζαχαροπλαστικης και κατι μπαχαρια μαζι με την βανιλια και ξηροκαρπια
ξεφευγει το μοντε
τελικα ναι ειναι ενα κλασικο μοντε 4 που σεβεται τον εαυτο του και αξια θα παρει το 4ρι


πολυ κοντα αυτα που βρηκα εγω με αυτα που βρηκε ο σουλεημαν
λογικο θα πειτε αφου μαλλον ειναι απο την ιδια κουτα τα πουρα
τωρα πως διαολο ο θωμας τα βρηκε αδιαφορα δεν ξερω να απαντησω
αλλα το δικο μου οχι μονο δεν ηταν αδιαφορο αλλα θα το ελεγα και πολυ καλο

δεν ψηφιζω μηπως και καψω κανενα ακομα

[myron]

Κυριακή βράδυ, NFL play-off (έμελλε να είναι και το τελευταίο παιχνίδι της ομάδας μου για φέτος), βαζω τον μικρό για ύπνο, φτιάχνω και ένα σνακ και παίρνω θέση μπροστά στην τηλεόραση. Αφού τελειώνει το φαγητό και η πρώτη μπύρα, έρχεται η ώρα του Κόμη.

Πολύ σφιχτό σώμα, έχω προετοιμαστεί για ενδεχόμενο σόλο σαξόφωνο ή για ολική καταστροφή και άναμμα άλλου στικ.

Ασθενικά αρώματα στο pre, δε ξεχωρίζω κάτι ιδιαίτερα.
Ανάβω και τελικά δεν είναι τόσο σφιχτό όσο περίμενα, δε βγάζει πολύ πλούσιο καπνό αλλά είναι ελαφρύ και ντελικάτο.
Προχωράει πολυ όμορφα, καίγεται ωραία χωρίς σβησίματα. Βρίσκω βανίλια και καραμέλα, ίσως λόγω της Pelforth Brune που έπινα μέχρι τότε (παρεπιπτόντως αυτή η μπύρα μου αρέσει αρκετά τον τελευταίο καιρό).



H μπύρα πλέον έχει γίνει Fischer Tradition και προς το τελείωμα του 1/3 ερχεται υπεροχο άρωμα αγριοκέρασου και συνεχίζουμε με ελαφρύ δέρμα.



Προς το τελειώμα του αγώνα βάζω και λίγο Glenfiddich 12 και ο Κόμης με καληνυχτίζει με νότες κακάο μετά το ξεκίνημα του 3/3.



Συνολικά ήταν πολύ ευχαριστη εμπειρία, αν θυμάμαι καλά γύρω στο 45 λεπτο. Σχετικά με τη βαθμολογία είμαι γύρω στο 3,5. Σκέφτομαι οτι αν βάλω 4 ίσως αδικώ το D4 που είχαμε τον περασμένο Νοέμβριο.
Τελικά θα του βάλω ενα 3 αλλά με τόνο!

Για την ιστορία αγοράστηκε από του Ψυρρή - δεν είχα ρωτήσει χρονολογία. Το δαχτυλίδι του δεν είχε το χρυσό κρίνο, αλλά το άσπρο. Δε ξέρω αν σας λέει κατι αυτό για την ηλικία.

Χαιρετισμούς!

[capobomba]

Μέχρι τώρα έχουμε 5 ψήφους εκ των οποίων οι 4 είναι στην κατηγορία τριών αστέρων δηλαδή "ήταν καλό και το ευχαριστήθηκα", ενώ 1 ψήφος ερίφθη στην κατηγορία "ένα κλίκ από την κορυφή".
Καταλαβαίνω ότι υπάρχει ενδιαφέρον για το πούρο οπότε και αναμένω περισσότερες ψήφους και εμπειρίες από τους φίλους συμμετέχοντες σε αυτό το mass tasting.
Ενδιαφέρον πάντως ότι οι περισσότεροι αποφαίνονται ότι τους ικανοποίησε το πούρο σε αντιδιαστολή με όσα καταμαρτυρούνται τα τελευταία χρόνια περί αστάθειας του στικ (σημείωση: εκ των υστέρων συνειδητοποιώ ότι ήταν μάλλον αρκετά γενικόλογη η περιγραφή της κατάταξης ως "ήταν καλό και το ευχαριστήθηκα" καθώς τι είναι καλό και το ποσο ευχαριστιόμαστε χωράει πολύ νερό... )

Να υποθέσω ότι αυτό ισχύει επειδή καπνίσατε παλιά ή κάτι έχει αλλάξει προς το καλύτερο?

[myron]

Προσωπικά ήταν το πρώτο No4 και το πρώτο Montecristo που δοκιμαζω

[Τάκης]

κ. Επιλοχία ευπειθώς αναφέρω πως τα τελευταία χρόνια ο χαμένος Μονόκερως βρέθηκε
viewtopic.php?f=38&t=2898

[alex46]

κ επιλοχια
το συγκεκριμενο του μαςς ειχε τα χρονακια του μιας και φορουσε το παλιο του κουστουμι ( δαχτυλιδι)
επισης οσα δικα μου εχω καπνισει αλλα και οσα μου εχουν μεινει ειναι ολα με το παλιο δαχτυλιδι
με το καινουργιο εχω καψει ολο και ολο ενα κομματι ψιλομετριο
σε γενικες γραμμες τα τελευταια 2 χρονια η πλειοψηφια των μοντε 4 που εχω καπνισει (δικα μου ή χορηγιες ή τυχαιες-μεμονομενες αγορες απο καταστηματα) ειναι ανω του μετριου

[Fairlight]

Καλά τρελή χορηγία έπαιξα σ' αυτό το mass Χαίρομαι πάρα πολύ που σας άρεσαν. Οφείλω να σας ενημερώσω ότι ανήκουν και τα 2 στην αποικία MOB MAR 15. Επίσης τράβηξαν ένα μικρό Γολγοθά μέχρι να έρθουν στα χέρια μου (αλλά οκ τι τα έχουμε τα συστήματα )

Θα καπνίσω και εγώ ένα απο την κούτα για να πώ την γνώμη μου μόλις βρώ λίγο χρόνο.

[Tournesol]

Λίγο η δύσκολη επιστροφή στο νησί, λίγο το ανυπόφορο κρύο και το ελάχιστο χιόνι τις τελευταίες ημέρες συνετέλεσαν έτσι, ώστε να καταφέρω να φουντώσω το πούρο του mass με τόση μεγάλη καθυστέρηση.



Το συγκεκριμένο πούρο της δοκιμής είναι απο απο την σειρά Petit Tubos (EMS 16), που αποτελεί την τουμπάτη έκδοση του Monte No.4, αγορασμένο μέσα στο 2017 απο καπνοπωλείο της περιοχής. Καπνίστηκε υπο την συνοδεία ενός -πολύ αγαπημένου- Μεταξά 7*.

Σοκολατένια και λαδερή κάπα, με ευχάριστη υφή και κρύα αρώματα απο μέλι και σοκολάτα γάλακτος. Το πρώτο 1/3 ήταν αδιάφορο, με ένα πιπέρι να περιφέρεται και μια υπόνοια δέρματος κάπου εκεί γύρω. Απο το 2/3 μετά άρχισε να γίνεται πολύ πιο ενδιαφέρον, με το κονιάκ να συμβάλει τα μέγιστα στο να άρχισουν να σκάνε διάφορες αλμύρες, όπως αλμυρή καραμέλα και peanuts παρέα μαζί με μια ευχάριστη παρουσία ματζουράνας. Το τελευταίο 3/3 ήταν αρκετά πιο γεμάτο και ισορροπημένο σε γεύση χωρίς όμως να με κερδίζει απόλυτα.

Το συγκεκριμένο δείγμα παίρνει ένα 3/5, χωρίς αυτό να αποτελεί την τελευταία μου ψήφο. Ακολουθεί λίαν συντόμως το πούρο απο την κοπή της πίτας

[lefteris c]

Έχω ήδη καπνίσει 3 τεμάχια για το μαςς Ιανουαρίου από μια κούτα του 2010 που "πνέει τα λοίσθια" μετά από 2,5 μήνες στην κατοχή μου
Κούτα που έχω συναντήσει "κάθε καρυδιάς καρύδι" καμία ομοιογένεια ! από πικαρισμένο - άγευστο έως ελντοράντο,
ευτυχώς όμως που τα καλά υπερτερούν
τα τρία του μαςς που κάπνισα ήταν 3/5, 3,5/5 και ένα μεταμεσονύχτιο σχεδόν ελντοράντο με αρκετό και καλό ολκοόλ, (Τάκη σε θυμήθηκα) ναι το γουστάρει ο οργανισμός του.
Κι αφού καπνίσω άλλο ένα θα γράψω αναλυτικότερα και μετά θα ρίξω τη ψήφο μου